صورتی
به نام خدایی که داشتنش جبران همه نداشتن هاست
صورتی
به نام خدایی که داشتنش جبران همه نداشتن هاست
قهوه‌ی مبادا
با یکی از دوستانم وارد قهوه‌خانه‌‌ای کوچک شدیم و سفارش دادیم به سمت میزمان می‌رفتیم که دو نفر دیگر وارد قهوه‌خانه شدند و سفارش دادند: پنج‌تا قهوه لطفاً، دوتا برای ما و سه تا هم قهوه مبادا!سفارش‌شان را حساب کردند، دوتا قهوه‌شان را برداشتند و رفتند. از دوستم پرسیدم: «ماجرای این قهوه‌های مبادا چی بود؟» دوستم گفت: «اگه کمی صبر کنی بزودی تا چند لحظه دیگه حقیقت رو می‌فهمی.»
آدم‌های دیگری وارد کافه شدند. دو تا دختر آمدند، نفری یک قهوه سفارش دادند، پرداخت کردند و رفتند. سفارش بعدی هفت‌تا قهوه بود از طرف سه تا وکیل، سه تا قهوه برای خودشان و چهارتا قهوه مبادا! همان‌طور که به ماجرای قهوه‌های مبادا فکر می‌کردم و از هوای آفتابی و منظره‌ی زیبای میدان روبروی کافه لذت می‌بردم، مردی با لباس‌های مندرس وارد کافه شد که بیشتر به گداها شباهت داشت. با مهربانی از قهوه‌چی پرسید: قهوه‌ی مبادا دارید؟
خیلی ساده است! مردم به جای کسانی که نمی‌توانند پول قهوه و نوشیدنی گرم بدهند، به حساب خودشان قهوه مبادا می‌خرند. سنت قهوه‌ی مبادا از شهرناپل ایتالیا شروع شد و کم‌کم به همه‌جای جهان سرایت کرد. در بعضی مکان‌ها شما نه تنها می‌توانید نوشیدنی گرم به جای کسی بخرید، بلکه می‌توانید پرداخت پول یک ساندویچ یا یک وعده غذای کامل را نیز تقبل کنید.
چه زیباست ما هم کمی بیشتر به این “مبادا”ها در زندگی فکر کنیم لبخند “مبادا”، سخاوت “مبادا”، مهربانی “مبادا”، محبت “مبادا”
چه بسا کسانی در اطراف ما باشند که با این”مبادا”ها جان دوباره ای بگیرند،
یادمان باشد که: امروز همان روز “مبادا” است، همان فردایی که دیروز نگرانش
بودیم.
دلم پرواز می خواهد
دلم پرواز می خواهد،
دلم با تو پریدن در هوای باز می خواهد
دلم آواز می خواهد،
دلم از تو سرودن با صدای ساز می خواهد
دلم بی رنگ و بی روح است
دلم نقاشی یک قلب پر احساس می خواهد!
پرواز
نسبت سطح بال زنبور به بدن او ، بسیار کم است
با توجه به قوانین آیرودینامیک، پرواز ممکن نیست
اما زنبور این را نمیداند و پرواز میکند . . .
در پی دلیلیست که ببخشد ما را ...
خالق من بهشتی دارد٬ نزدیک ٬ زیبا و بزرگ
و دوزخی دارد٬ به گمانم کوچک و بعید
و در پی فرصتی است که ببخشد ما را...
دکتر علی شریعتی
آرزو های شعاری
شوق پرواز مجازی؛بالهای استعاری
لحظه های کاغذی را؛روز وشب تکرارکردن
خاطرات بایگانی ؛زندگی های اداری
آفتاب زرد وغمگین؛پله های رو به پایین
سقفهای سرد و سنگین؛آسمانهای اجاری
با نگاهی سرشکسته؛چشمهایی پینه بسته
خسته از درهای بسته؛خسته از چشم انتظاری
صندلیهای خمیده؛میزهای صف کشیده
خنده های لب پریده؛گریه های اختیاری
عصر جدولهای خالی؛پارکهای این حوالی
پرسه های بی خیالی؛نیمکتهای خماری
رونوشت روزها را؛روی هم سنجاق کردم
شنبه های بی پناهی؛جمعه های بی قراری
عاقبت پرونده ام را؛با غبار آرزوها
خاک خواهد بست روزی؛باد خواهد برد باری
روی میز خالی من؛صفحه ی باز حوادث در ستون تسلیتها؛نامی از ما یادگاری
اگر دل دلیل است
سراپا اگر زرد و پژمرده ایم
ولی دل به پاییز نسپرده ایم
چو گلدان خالی لب پنجره
پر از خاطرات ترک خورده ایم
اگر داغ دل بود ما دیده ایم
اگر خون دل بود ما خورده ایم
اگر دل دلیل است آورده ایم
اگر داغ شرط است ما برده ایم
اگر دشنه ی دشمنان گردنیم!
اگر خنجر دوستان گرده ایم!
دلی سربلند و سری سر به زیر
ازاین دست عمری به سر برده ایم
دانلود شعر با صدای مرحوم ناصر عبداللهی از لینک زیر
http://s2.picofile.com/file/7280329886/sarboland_tooop_loxblog_com.mp3.html